مشارکت بسته به دامنه فعالیت های تجاری و تعداد شرکای درگیر می تواند پیچیده باشد.

برای کاهش پتانسیل پیچیدگی یا درگیری میان شرکا در این نوع ساختار تجاری، ایجاد توافق نامه مشارکت یک ضرورت است. قرارداد مشارکت سندی قانونی است که نحوه اداره یک تجارت را حکم می کند و روابط بین هر یک از شرکا را به تفصیل بیان می کند.

اگرچه هر قرارداد شراکت براساس اهداف تجاری متفاوت است، شرایط خاصی باید در سند با جزئیات ذکر شود، از جمله درصد مالکیت، تقسیم سود و زیان، مدت مشارکت، تصمیم گیری و حل اختلافات، اختیار شریک و خروج یا مرگ یک شریک.

درصد مالکیت

در چارچوب قرارداد مشارکت، افراد متعهد می شوند که هر یک از شرکا در مشارکت شرکت کنند. شرکا ممکن است توافق کنند که سرمایه را به عنوان کمک نقدی به شرکت بپردازند تا بتواند هزینه های راه اندازی یا کمک تجهیزات را پوشش دهد و خدمات یا دارایی ممکن است در قرارداد همکاری تعهد شود. به طور معمول این مشارکت ها درصد مالکیت هر یک از شرکا در تجارت را تعیین می کند و به همین ترتیب شرایط مهمی در قرارداد مشارکت دارند.

بخش سود و زیان

شرکا می توانند توافق کنند که در سود و زیان متناسب با درصد مالکیت آنها سهیم باشند، یا این تقسیم را می توان به هر یک از شرکا به طور مساوی بدون توجه به سهام مالکیت اختصاص داد. لازم است این شرایط به طور واضح در توافق نامه مشارکت در تلاش برای جلوگیری از درگیری در طول زندگی کسب و کار باشد. توافق نامه مشارکت همچنین باید تعیین کند که چه موقع می توان سود را از تجارت خارج کرد.

طول مشارکت

ادامه همکاری برای مدت زمان نامشخصی برای مشارکت ها معمول است، اما مواردی وجود دارد که پس از رسیدن به یک نقطه عطف خاص یا تعداد معینی از سال، مشاغل برای حل یا پایان کار طراحی می شود. توافق نامه مشارکت باید شامل این اطلاعات باشد، حتی در صورت مشخص نبودن محدوده زمانی.

تصمیم گیری و حل اختلافات

شایع ترین درگیری ها در مشارکت به دلیل چالش های تصمیم گیری و اختلافات بین شرکا بوجود می آید. در توافق نامه شراکت، شرایطی در مورد روند تصمیم گیری تعیین شده است که ممکن است شامل یک سیستم رأی گیری یا روش دیگری برای اجرای کنترل و توازن بین شرکا باشد. علاوه بر رویه های تصمیم گیری، توافق نامه مشارکت باید شامل دستورالعمل هایی در مورد چگونگی حل اختلافات بین شرکا باشد. این امر معمولاً از طریق بند میانجی گری در توافق نامه به منظور فراهم آوردن ابزاری برای حل اختلافات بین شرکا بدون نیاز به مداخله دادگاه حاصل می شود.

قدرت

اختیارات شریک، که به عنوان قدرت الزام آور نیز شناخته می شود، باید در توافق نامه تعریف شود. الزام تجارت به بدهی یا قرارداد دیگر می تواند شرکت را در معرض خطر غیرقابل کنترل قرار دهد. برای جلوگیری از این وضعیت بالقوه پرهزینه، توافق نامه مشارکت باید شامل شرایطی باشد که در آن شرکا اختیار التزام شرکت را دارند و روند انجام شده در این موارد.

انصراف یا مرگ

قوانین مربوط به رسیدگی به عزیمت شریک به دلیل مرگ یا کناره گیری از تجارت نیز باید در این توافقنامه گنجانده شود. این شرایط می تواند شامل قرارداد خرید و فروش باشد که جزئیات روند ارزیابی را شرح می دهد یا ممکن است از هر یک از شرکا بخواهد بیمه نامه عمر خود را با تعیین سایر شرکا به عنوان ذینفع حفظ کنند.

برای دریافت جلسات کوچینگ و راهنمایی گرفتن از یک بیزینس کوچ حرفه ای در امر شراکت و قرارداد های مناسب با مشارکت می توانید با ما در ارتباط باشید تا با محمدرضا سلطانی، کوچ حرفه ای ارتباط برقرار کنید. هیچگاه بدون دریافت مشاوره از یک کوچ شراکت را آغاز نکنید.