به تعویق انداختن یا اهمال کاری به معنای به تعویق انداختن کارها تا آخرین لحظه یا پایان مهلت آنها است.

برخی از محققان اهمال در کارها را به عنوان “نوعی شکست خود تنظیمی توصیف می کنند که با تأخیر غیر منطقی کارها علی رغم عواقب منفی بالقوه مشخص می شود”

به گفته جوزف فراری، استاد روانشناسی در دانشگاه DePaul در شیکاگو، حدود 20٪ از بزرگسالان جهان دچار اهمال کاری مزمن هستند.

مهم نیست که چقدر منظم و متعهد باشید، این احتمال وجود دارد که زمانی که باید آن زمان را برای کار یا تحصیل در مدرسه می گذرانید، در پی کارهای بی اهمیت (تماشای تلویزیون، به روزرسانی وضعیت فیس بوک، خرید آنلاین) بودید و ساعت ها را از دست دادید.

اگر در حال اتمام پروژه ای برای کار خود باشید، از انجام تکالیف در خانه خودداری می کنید و هم کارهای خانه را نادیده میگیرید، اهمال کاری می تواند تأثیر عمده ای بر شغل، نمرات و زندگی شما بگذارد.

در بیشتر موارد، به تعویق انداختن نشانه یک مشکل جدی نیست. این گرایش متداولی است که اکثر مردم در برهه ای از زمان به آن تن می دهند.

علل اهمال کاری

آن زمان را به یاد می آورید که فکر می کردید یک هفته دیگر برای اتمام پروژه ای که واقعاً روز بعد به پایان رسیده بود، فرصت دارید؟ در مورد زمانی که تصمیم گرفتید آپارتمان خود را تمیز نکنید، چطور بودید که گفته بودید فعلا احساس نمی کنم نیاز به این کار باشد.

ما معمولاً تصور می کنیم که اتمام پروژه ها به همان اندازه که ما فکر می کنیم طول می کشد، که این موضوع می تواند به یک احساس امنیت کاذب منجر شود، زمانی که باور کنیم هنوز زمان زیادی برای انجام این کارها داریم نسبت به انجامشان اهمال کاری می شویم.

یکی از بزرگترین عوامل موثر در به تعویق انداختن این تصور است که ما باید برای کار در یک لحظه خاص احساس الهام یا انگیزه کنیم.

واقعیت این است که اگر صبر کنید تا در چارچوب ذهنی مناسبی برای انجام برخی کارها (خصوصاً کارهای نامطلوب) قرار بگیرید، احتمالاً خواهید دید که زمان مناسب هرگز فرا نمی رسد و کار هرگز به پایان نمی رسد.

موارد زیر چند عامل دیگر است که باعث به تعویق انداختن می شود.

دانشگاهیان

محققان گفته اند که تعلل در دانشجویان کاملا قابل مشاهده است. یک متا آنالیز 2007 که در بولتن روانشناختی منتشر شد، نشان داد که 80 تا 95٪ دانشجویان به طور منظم معطل می شوند، مخصوصاً وقتی که صحبت از انجام تکالیف و دوره های آموزشی می شود.

افسردگی

اهمال کاری می تواند در نتیجه افسردگی نیز باشد. احساس ناامیدی، درماندگی و کمبود انرژی می تواند شروع (و به پایان رساندن) ساده ترین کار را دشوار کند. افسردگی همچنین می تواند منجر به خودباوری شود. وقتی نمی توانید بفهمید چگونه می توانید با یک پروژه مقابله کنید یا در مورد توانایی های خود احساس ناامنی می کنید، ممکن است به راحتی دچار اهمال کاری شوید و کار را بر روی کارهای دیگر جمع کنید.

وسواس-اختلال اجباری (OCD)

تأخیر در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی نیز بسیار شایع است. یک دلیل این است که OCD اغلب با کمال گرایی ناسازگار و ناسالم مرتبط است، که باعث ترس در مورد اشتباهات جدید می شود، شک و تردید در مورد اینکه آیا شما کاری را به درستی انجام می دهید و نگرانی نسبت به انتظارات دیگران از شما.

مبتلایان به اختلال وسواس فکری اغلب تمایل به بلاتکلیفی دارند و باعث می شود بیش از تصمیم گیری، معطل شوند.

بیش فعالی

بسیاری از بزرگسالان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی (ADHD) با اهمال کاری دست و پنجه نرم می کنند . هنگامی که شما توسط محرک های بیرونی و همچنین افکار درونی بسیار پرت می شوید، شروع یک کار دشوار است، به ویژه اگر آن کار برای شما دشوار است یا جالب نیست.

برای کسب اطلاعات بیشتر پیشنهاد می کنم این مقاله را بخوانید: اهمال کاری آفت کسب و کار و نابودگر تمام آرزوها و اهداف شماست

دلایل بیشتری برای اهمال کاری

علاوه بر دلایلی که باعث تعلل ما می شود، اغلب برای توجیه رفتار خود به بهانه ها یا خردورزی های مختلفی می رسیم. به گفته محققان، 14 دلیل اساسی برای اهمال کاری افراد وجود دارد:

نمی دانم چه کاری باید انجام شود

نمی دانم چگونه کاری انجام دهم

نمی خواهم این کار را انجام دهم

اهمیتی ندارد اگر کار تمام شود یا خیر

اهمیتی ندادن به کاری که میخواهد انجام شود

احساس خلق و خوی برای انجام آن ندارید

عادت داشتن تا به اینکه تا آخرین لحظه صبر کنید

با اعتقاد به اینکه شما تحت فشار بهتر کار می کنید

به این فکر که می توانید لحظه آخر آن را تمام کنید

فاقد ابتکار عمل برای شروع

فراموش کردن

سرزنش بیماری یا ضعف سلامتی

منتظر لحظه مناسب ماندن

نیاز به زمان داریم تا به کار فکر کنیم

انواع تأخیر

برخی از محققان اهمال کاری را در دو نوع اصلی طبقه بندی می کنند: اهمال کاری های منفعل و فعال.

اهمال کاری های منفعل: کار را به تأخیر می اندازند زیرا آنها در تصمیم گیری و عمل به آنها مشکل دارند

اهمال کاری فعال: به طور هدفمند کار را به تأخیر می اندازند زیرا کار تحت فشار به آنها امکان می دهد “احساس چالش و انگیزه کنند”

برخی دیگر انواع تعلل کنندگان را بر اساس سبک های مختلف رفتاری تأخیر تعریف می کنند، از جمله:

کمال گرا: از ترس اینکه نتوانند یک کار را به طور کامل انجام دهند، کارها را به تعویق می اندازند.

رویاپرداز: کارها را به تعویق می اندازند زیرا آنها در توجه به جزئیات مهارت ندارند

نگران کننده: از ترس تغییر یا ترک راحتی “معروف” کارها را به تعویق می اندازند

بحران ساز: کارها را به تعویق می اندازند زیرا آنها دوست دارند زیر فشار کار کنند

افراد اهمال کار در مقابل افراد غیر اهمال کار

افراد غیر اهمال کار، وظیفه ای را که باید انجام شود متمرکز می کنند. آنها دارای هویت شخصی قوی تری هستند.

به گفته پیرس استیل روانشناس، افرادی که اهمال کاری نمی کنند تمایل دارند که از ویژگی های شخصیتی معروف به وظیفه شناسی برخوردار باشند، این یکی از ویژگی های گسترده ای است که توسط تئوری بزرگ شخصیت پنج شناخته شده است. افرادی که از نظر وظیفه شناسی بالا هستند همچنین در زمینه های دیگر از جمله خود انضباطی، پافشاری و مسئولیت شخصی بسیار بالا هستند.

تأثیر منفی اهمال کاری

فقط در مواردی که اهمال کاری مزمن می شود و تأثیر جدی بر زندگی روزمره فرد می گذارد، مسئله جدی تری می شود. در چنین مواردی، مسئله فقط داشتن مهارت مدیریت زمان ضعیف نیست، بلکه این یک قسمت عمده از سبک زندگی آنها است.

شاید آنها دیر پرداخت صورتحساب خود را انجام دهند، تا شب قبل از موعد مقرر کار در پروژه های بزرگ را شروع نکنند، خرید هدیه را تا روز قبل از تولد به تأخیر بیندازند و حتی اظهارنامه مالیات بر درآمد خود را دیر ثبت کنند.

متأسفانه، این تعلل می تواند در تعدادی از زمینه های زندگی از جمله سلامت روان و رفاه اجتماعی، شغلی و مالی فرد تأثیر جدی بگذارد:

سطوح بالاتر استرس و بیماری

افزایش فشار بر دوش روابط اجتماعی

نارضایتی دوستان، خانواده، همکاران و دانشجویان دیگر

عواقب صورت حساب های معوق و اظهارنامه مالیات بر درآمد

نکاتی برای  اهمال کارها

خوشبختانه برای مقابله با تعلل و شروع به موقع انجام کارها می توانید کارهای مختلفی انجام دهید.

ایجاد لیست کارها: برای کمک به شما در مسیر پیشرفت، قرار دادن موعد مقرر در کنار هر مورد را در نظر بگیرید.

قدم های کوچک را بردارید: موارد موجود در لیست خود را به گام های کوچک و قابل کنترل تقسیم کنید تا کارهای شما چندان طاقت فرسا به نظر نرسد.

علائم هشدار دهنده را بشناسید: به هرگونه افکار تعلل توجه کنید و تمام تلاش خود را برای مقاومت در برابر افکار بازدارنده انجام دهید. اگر به فکر تأخیر افتادید، خود را مجبور کنید که چند دقیقه به کار خود بپردازید.

حواس پرتی را از بین ببرید: از خود بپرسید چه چیزی بیشتر توجه شما را به خود جلب می کند؟ اعم از اینستاگرام، به روزرسانی های فیس بوک یا اخبار محلی و این منابع حواس پرتی را خاموش کنید.

خودتان را تشویق کنید: وقتی موردی را به موقع به پایان رسانید، به خودتان تبریک بگویید و با سرگرمی در کاری که برایتان جالب است به خود پاداش دهید.

اگر این موضوع را دوست داشتید می توانید دیگر مقالات آموزشی بیزینس کوچینگ در سایت محمدرضا سلطانی، بیزینس کوچ حرفه ای را هم مطالعه کنید تا دانش شما در زمینه های مورد نیاز و علاقه خودتان افزایش پیدا کند. می توانید نظرات خود را نیز با ما در میان بگذارید.